یک روانشناس با بیان اینکه عدم شناخت استعداد و توانمندی نوجوان یکی از عوامل بروز کشمکش و تنش‌های مداوم در خانواده‌هاست، گفت: با این شرایط نوجوان نهایتا در رشته‌ای که علاقه و توان لازم را نداشته ادامه تحصیل می دهد و همین مساله به بروز اختلالاتی همچون خود تحقیری، احساس گناه، افسردگی، اضطراب و حتی اعتیاد منجر می شود. به عبارت دیگر مساله‌ای ساده که با پیشگیری و برنامه‌ریزی درست و منطقی می‌توانست به درستی هدایت شود به سایر سمت‌ها سوق می‌یابد.
۱۰:۰۵ - ۰۳ آبان ۱۳۹۷
وانانیوز|
دکتر فرج حسینیان عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران با بیان اینکه توجه به تیپ شخصیتی افراد در ساماندهی روانی و ارتقای سلامت روان تاثیر مستقیم دارد، اظهار کرد: متاسفانه در آموزش و استعداد یابی، تیپ‌های شخصیتی افراد خیلی مورد توجه قرار نمی‌گیرد و شناخت افراد از خودشان مبهم و کلی است که این مساله آن‌ها را دچار سردرگمی و بی هویتی می‌کند.
وی عدم کسب مهارت‌های ضروری زندگی را عاملی برای بروز ناهنجاری‌ها و اختلالاتی همچون اعتیاد عنوان کرد و ادامه داد: یکی از مشکلات عمده خانواده‌ها عدم آگاهی نسبت به تفاوت‌های شخصیتی نوجوانان نسبت به کودکان است. در فرایند رشدی زیر ۱۸ سال ۳ دوره ۶ ساله داریم که ۶ سال سوم دوران نوجوانی‌است. هر یک از این دوره‌ها الگو‌های تربیتی خاص خود را دارد که والدین می‌توانند با آگاهی نسبت به این الگوها، تعامل مثبت و مفیدتری با نوجوان خود برقرار کنند.
وی افزود: به عنوان نمونه والدین تصور می‌کنند که نوجوان باید مثل بچه دبستانی حرف گوش کن باشد در حالیکه نوجوان اصطلاحا وزیر و مشاور بوده و باید در مسایل مربوط به خود طرف مشورت قرار گرفته و حرفهایش شنیده شود؛ بنابراین یادگیری نحوه تعامل با نوجوان توسط والدین و آموزش مهارت‌های اصلی زندگی به نوجوان یک ضروت اجتناب ناپذیر است.
ضرورت کسب مهارت‌های فرزندپروری از سوی والدین
وی ادامه داد: والدینی که دوره‌های مهارت آموزی، فرزندپروری و نحوه تعامل با کودکان را آموزش می‌بینند هم فرزند بهتر و صالح‌تری تربیت می‌کننند و هم خودشان راحت‌تر بوده و کمتر دچار چالش می‌شوند، این دسته از والدین می‌توانند بجای چالش، با فرزند خود همدلی و همنوایی کنند. در حقیقیت نوجوان و جوان را نمی‌توان با سرکوب تربیت کرد چراکه نه تنها تاثیری ندارد بلکه فرد را دچار مشکلات و آسیب‌های جدی‌تری می‌کند.
این عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی با تاکید بر ضرورت آگاه سازی خانواده‌ها نسبت به نیاز‌های روانشناختی نوجوانان و جوانان، اظهار کرد: اگر در این جهان رو به تغییر، جهانی که نوجوان و جوان از نقطه نظر اطلاعاتی از والدین خود جلو افتاده، خواهان ارتقای سطح سلامت روان افراد هستیم باید جدی‌تر عمل کرده و آموزش مهارت‌های ضروری زندگی را در برنامه‌های آموزشی خود بگنجانیم.
این روانشناس با اشاره به عوامل درونی و بیرونی موثر در سلامت روان افراد، اظهار کرد: به عنوان نمونه در عوامل درونی، ویژگی‌های شخصیتی افراد در سلامت روان موثر بوده و در رابطه با عوامل بیرونی، خانواده، رسانه، فضای مجازی، مراکز آموزشی، دانشگاه‌ها و به خصوص گروه دوستان از مهمترین عوامل موثر بر ابعاد روحی و روانی فرد بوده که باید برای ارتقای آن برنامه‌ریزی شود.
وی با تاکید بر خودشناسی به عنوان یکی از ضروریات بحث ارتقای سلامت روان، اظهار کرد: در مبحث روانشناختی برای خود شناسی، آزمون‌های ویژه شخصیت، هوش، استعداد و اختلالات وجود دارد که افراد می‌توانند از این طریق شناخت بهتری از خود داشته باشند. به عنوان نمونه در زمان انتخاب شغل و رشته تحصیلی شناخت دقیق از فرد و توانمندی‌ها شاخصی بسیار مفید است، چراکه با چند آزمون روانشناختی ساده می‌توان از کشمکش‌ها و صرف انرژی‌های بیهوده بین والدین و فرزند برای انتخاب رشته جلوگیری کرد.
انتهای پیام
وی عدم کسب مهارت‌های ضروری زندگی را عاملی برای بروز ناهنجاری‌ها و اختلالاتی همچون اعتیاد عنوان کرد و ادامه داد: یکی از مشکلات عمده خانواده‌ها عدم آگاهی نسبت به تفاوت‌های شخصیتی نوجوانان نسبت به کودکان است. در فرایند رشدی زیر ۱۸ سال ۳ دوره ۶ ساله داریم که ۶ سال سوم دوران نوجوانی‌است. هر یک از این دوره‌ها الگو‌های تربیتی خاص خود را دارد که والدین می‌توانند با آگاهی نسبت به این الگوها، تعامل مثبت و مفیدتری با نوجوان خود برقرار کنند.
وی افزود: به عنوان نمونه والدین تصور می‌کنند که نوجوان باید مثل بچه دبستانی حرف گوش کن باشد در حالیکه نوجوان اصطلاحا وزیر و مشاور بوده و باید در مسایل مربوط به خود طرف مشورت قرار گرفته و حرفهایش شنیده شود؛ بنابراین یادگیری نحوه تعامل با نوجوان توسط والدین و آموزش مهارت‌های اصلی زندگی به نوجوان یک ضروت اجتناب ناپذیر است.
ضرورت کسب مهارت‌های فرزندپروری از سوی والدین
وی ادامه داد: والدینی که دوره‌های مهارت آموزی، فرزندپروری و نحوه تعامل با کودکان را آموزش می‌بینند هم فرزند بهتر و صالح‌تری تربیت می‌کننند و هم خودشان راحت‌تر بوده و کمتر دچار چالش می‌شوند، این دسته از والدین می‌توانند بجای چالش، با فرزند خود همدلی و همنوایی کنند. در حقیقیت نوجوان و جوان را نمی‌توان با سرکوب تربیت کرد چراکه نه تنها تاثیری ندارد بلکه فرد را دچار مشکلات و آسیب‌های جدی‌تری می‌کند.
این عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی با تاکید بر ضرورت آگاه سازی خانواده‌ها نسبت به نیاز‌های روانشناختی نوجوانان و جوانان، اظهار کرد: اگر در این جهان رو به تغییر، جهانی که نوجوان و جوان از نقطه نظر اطلاعاتی از والدین خود جلو افتاده، خواهان ارتقای سطح سلامت روان افراد هستیم باید جدی‌تر عمل کرده و آموزش مهارت‌های ضروری زندگی را در برنامه‌های آموزشی خود بگنجانیم.
این روانشناس با اشاره به عوامل درونی و بیرونی موثر در سلامت روان افراد، اظهار کرد: به عنوان نمونه در عوامل درونی، ویژگی‌های شخصیتی افراد در سلامت روان موثر بوده و در رابطه با عوامل بیرونی، خانواده، رسانه، فضای مجازی، مراکز آموزشی، دانشگاه‌ها و به خصوص گروه دوستان از مهمترین عوامل موثر بر ابعاد روحی و روانی فرد بوده که باید برای ارتقای آن برنامه‌ریزی شود.
وی با تاکید بر خودشناسی به عنوان یکی از ضروریات بحث ارتقای سلامت روان، اظهار کرد: در مبحث روانشناختی برای خود شناسی، آزمون‌های ویژه شخصیت، هوش، استعداد و اختلالات وجود دارد که افراد می‌توانند از این طریق شناخت بهتری از خود داشته باشند. به عنوان نمونه در زمان انتخاب شغل و رشته تحصیلی شناخت دقیق از فرد و توانمندی‌ها شاخصی بسیار مفید است، چراکه با چند آزمون روانشناختی ساده می‌توان از کشمکش‌ها و صرف انرژی‌های بیهوده بین والدین و فرزند برای انتخاب رشته جلوگیری کرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
لینک کپی شد
گزارش خطا
آهن ملل
ارسال نظر
جدیدترین اخبار
دیگران چه می‌خوانند؟
برچسب های منتخب
پرطرفدارترین
